23e padvinders van Maria-ter-Heide Sterrebosch, Bredabaan 700
1925: Vader Joseph Lombaerts, een gekend notaris in Antwerpen, woonde in de Pieter en Paulusstraat in het hart van de stad. De familie Lombaerts beschikte over een tweede verblijf gelegen Bredabaan 700 onder de naam “Sterrebos” in Maria-ter-Heide. Hier werd de eerste scoutsgroep gesticht.
’s Zomers verblijft de notaris samen met zijn vrouw Anna Génard en hun gezin op villa “Sterrebosch”
De tweede zoon, Pierre (Piet) Lombaerts (°24 februari 1903), volgt zijn studies in het Frans bij de Jezuïeten aan het Onze-Lieve-Vrouw college te Antwerpen. Na zijn humaniora gaat hij varen. Bij de scouts deed het verhaal de ronde dat Piet wegens te weinig zicht afgekeurd was voor een zeemansloopbaan en zo belandt Piet in de scouting.
Piets moeder, Anna Génard, ziet in Piet zijn enthousiasme een middel om hem aan wal te houden. Dit verklaart waarschijnlijk de vrijgevigheid van de familie tegenover de Brasschaatse padvinderij. Zelfs na het overlijden van Piet blijven de lokalen nog vele jaren kosteloos ter beschikking van de padvinderij.
De derde zoon, Charles (Carl) ° 25 mei 1907 Antwerpen † 1967, was de eerste Akela welpenleider van Maria-ter-Heide. Zijn totem “Eenzame Wolf”.
In Brasschaat stichtte Piet Lombaerts ( overleden 12 november 1936 na een zware ziekte) in Maria-ter-Heide de eerste padvinderstroep. “padvinders van Maria-ter-Heide” Piet had als totem “Stille Meeuw”. De groep wordt als 23ste eenheid ingeschreven en erkend door de Baden-Powell Belgian Boys and Sea-scouts, de toenmalige nationale scoutsfederatie.
Onze-Lieve-Vrouwe blauw omzoomd met het roze van dopheide worden de kleuren van de groepshalsdoek.
Pastoor Jozef Mennekens wordt aalmoezenier.
Hij krijgt hiervoor de steun van Master Aloïs Lenaerts, master van de toenmalige St. Joris groep van het Centrum. De groep was uniek omdat alle activiteiten op het militair domein plaatsvonden en bijgevolg uitsluitend bedoeld waren voor zonen van militairen. Leden van deze groep zijn Nederlands sprekende kinderen van militairen.
Deze groep, die spoedig kinderen uit de niet militaire omgeving rekruteerde, werd na korte tijd een volwaardige open groep.
